Posiadanie potomstwa to jedna z najważniejszych potrzeb w życiu prawie każdej kobiety w dowolnym wieku. Zdecydowana większość kobiet po osiemnastym roku życia odczuwa potrzebę posiadania co najmniej jednego, a najlepiej dwóch lub trzech dzieci. Potrzeba ta jest dobrze opisana i znana nauce od dziesiątek lat i nazywana jest w psychologii instynktem macierzyńskim. Instynkt ten rośnie i dojrzewa w kobiecie już od najmłodszych lat dzieciństwa, a wybucha właśnie w okolicach 18-20 roku życia.
Dlaczego w ogóle kobiety tak bardzo pragną dzieci? Przecież istnieje bardzo wielu mężczyzn, którzy w ogóle nie odczuwają potrzeby posiadania potomstwa. Instynkt tacierzyński jest rzadki i występuje tylko u pewnego procenta mężczyzn, natomiast instynkt macierzyński posiada niemal każda kobieta. Wynika to z dwóch czynników.
Pierwszym z nich jest czynnik biologiczny, który wynika z uwarunkowań genetycznych u większości kobiet. Jest to czynnik na który nie mamy wpływu i możemy go jedynie rozwijać lub tłamsić poprzez różnego rodzaju zachowania i działania.
Drugim czynnikiem jest czynnik środowiskowy, a więc sposób w jaki dana młoda dziewczynka jest wychowywana przez swoich opiekunów. Większość rodziców uczy swoje córki tego jak bardzo ważnym jest posiadanie potomstwa i głównie z tego powodu później młode nastolatki zaczynają coraz bardziej odczuwać potrzebę urodzenia dziecka. W jaki sposób ten czynnik jest rozwijany? Przede wszystkim poprzez różnego rodzaju akcesoria i zabawki, które kształcą młode dziewczynki w pierwszych latach ich życia. Rodzice kupują swoim synom samochody, klocki lego oraz narzędzia mechanika i uczą ich w ten sposób typowo męskich ról społecznych. Dziewczynkom kupuje się natomiast lalki, ubranka dla lalek, domki, wózki, przewijaki i innego rodzaju zabawki, które kształcą kilkuletnie córki na przyszłe mamy.
Oczywiście nie jest to model, który występuje w każdej rodzinie. Są rodzice, którzy nie chcą w ten sposób indoktrynować swoich córek i nie pokazują im tego typu wzorców. Regal na zabawki w domach takich rodzin jest o wiele bardziej zróżnicowany. Dziewczynki uczone są w takich rodzinach większej samodzielności i kreatywnego myślenia, natomiast chłopcy większej wrażliwości i ról społecznych, które nie są koniecznie identyfikowane z mężczyznami. Są oczywiście krytycy tego typu sposobu na wychowanie dziecka, ale badania naukowe wskazują, że ten model ma bardzo wiele zalet i pozwala dziecku na wykształcenie w sobie dodatkowych cech, które w innych warunkach byłyby blokowane.
Przeczytaj więcej na zabawkibilbo.pl